U bent hier
Basisonderwijs versterken, daar wil ik voor blijven gaan
Op woensdag 20 maart staakte het onderwijs. Vanuit mijn ervaring als zorgcoördinator in het basisonderwijs begrijp ik hun bekommernissen en als volksvertegenwoordiger heb ik getracht hier mee oplossingen voor te zoeken. We hebben stappen gezet maar we zijn er nog lang niet. Daarom werden gisteren belangrijke uitdagingen voor de volgende regering opgesomd in een motie naar aanleiding van een actualiteitsdebat over de staking in het Vlaams onderwijs.
Leerkracht zijn anno 2019, het is niet eenvoudig.
Ouders die beslissingen van de klassenraad aanvechten maken dat leerkrachten uren bezig zijn om eventuele beslissingen – meestal preventief – te kunnen staven. Planlast was een belangrijk onderwerp de voorbije jaren en de overheid heeft verschillende maatregelen genomen om dit in te perken. Er wordt echter ook heel wat papieren rompslomp opgelegd door de onderwijskoepels die schijnbaar minder bezig zijn met de consequenties ervan.
De komst van kinderen, die weinig of geen Nederlands spreken, maakt dat leerkrachten zich op allerlei manieren verstaanbaar moeten maken. Dit vraagt extra energie van de leerkracht. Taalbaden kunnen de leerkracht hier ontlasten maar toch wordt deze mogelijkheid te weinig ingezet door scholen.
Ook het M-decreet blijft een bron van frustratie omdat leerkrachten zich te weinig ondersteund voelen. We hebben de voorbije jaren ingezet op ondersteuning op het niveau van de verhoogde zorg maar hebben daarbij de basiszorg verwaarloosd. Het is nochtans de basiszorg die cruciaal is voor de draagkracht van de leerkracht, de leerling en de hele klas. Om dit te kunnen bewerkstellingen zijn er meer uren zorg nodig. De zorgcoördinator en zorgleerkrachten worden momenteel overbevraagd. Er zijn er per school te weinig in verhouding tot het aantal kinderen. Daarnaast moeten we ook durven inzetten op kleinere klassen. De huidige diversiteit in de klas maakt dat kleinere groepen nodig zijn om ieder kind te geven waar het recht op heeft.. Dit moet mogelijk zijn wanneer we weten dat 22.000 van de 180.000 personeelsleden niet terug te vinden zijn in de school.
Tenslotte dienen we de directeurs meer slagkracht te geven door hen beter de omkaderen en te professionaliseren. Een degelijke opleiding onafhankelijk van de koepel, is hier meer dan nodig.
U leest het, er zijn nog heel wat werkpunten. De N-VA heeft dit kort samengevat:
We zullen de komende maanden werken aan een voorstel van resolutie waarin de volgende sporen worden opgenomen:
- gelijkschakeling werkingsmiddelen van het kleuter- en lager onderwijs
- bijkomende kleuterverzorg(st)ers en zorgleerkrachten
- versterken schoolleiderschap door een betere administratieve, pedagogische en beleidsondersteuning
- toekijken op de doelmatige inzet van onderwijsmiddelen
- extra middelen om niet-Nederlandstaligen te integreren (via o.a. taalbaden)
- M-decreet evalueren en bijsturen
- administratieve lasten verlagen
Deze punten zijn al jarenlang de inzet van onze strijd in het parlement. Ik kan dan ook niet wachten om mijn schouders hier de komende maanden, ook na 26 mei, onder te blijven zetten! Alle leerlingen verdienen kwaliteitsvol onderwijs, alle leerkrachten verdienen voldoende ondersteuning, alle directies verdienen een degelijke omkadering en de nodige autonomie.
Bekijk hier mijn tussenkomst: